Tadeusz Brudzyński urodził się w 1956r. w Warszawie.

W latach 1970-1973 mieszkał w Afryce, w Kinszasie.

W latach 1975-76 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Tuluzie a następnie od 1976 do 1980 w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

W 1980r. otrzymał dyplom w pracowni prof. Jacka Sienickiego. http://www.jaceksienicki.pl/

W 1981r. uczestniczył w aukcji dzieł sztuki na rzecz NSZZ Solidarność zorganizowanej w Muzeum Narodowym w Warszawie.

W czerwcu 1983r. wyjechał do Francji i zamieszkał w Paryżu.

W 1985r. wziął udział w Grand Prix International de l’art. Contemporain de la Principauté de Monaco I zdobył tam Prix de la Princesse Grace.

W 1986r. pracował w Cité International des Arts.

Zmarł w Paryżu w 1996r.

Bohaterem wyrafinowanych, pełnych wyrazu obrazów artysty jest człowiek. Najczęściej samotny, zagubiony w gwarnej, miejskiej rzeczywistości. Oczekujący pomocy, wsparcia. Christoph Graizon, krytyk sztuki, w jednej z przedmów do katalogu jego wystawy napisał: „Człowiek z obrazów Brudzyńskiego to człowiek z ciała, zmiażdżony w postawie Chrystusa bezsilnego lub ograniczony do kilku linii, rzutów jaskrawych barw rozdzierających czerń, jak krzyk w pustce”. Inny krytyk – Jean Jacques Gautier z „Le Figaro” o obrazach Brudzyńskiego powiedział: „W tym są wspaniałe, teatralne gesty”.
W 1997 r artysta miał wystawę pośmiertną w warszawskiej Zachęcie.
W 2003 r wystawę twórczości artysty przygotowała Galeria Art New Media w Warszawie.